تحلیلی بر پایداری اجتماعی و شناسایی عوامل تبیین کننده آن در بین زنان روستایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی و عضو هیأت علمی دانشگاه کردستان

2 باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

چکیده

هدف از پژوهش کاربردی حاضر، که از نوع توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد، بررسی وضعیت پایداری اجتماعی و عوامل تبیین کننده آن در بین زنان روستایی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش را زنان روستاهای بالای 20 خانوار شهرستان روانسر تشکیل می‌دهد که با استفاده از فرمول کوکران 260 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری برآورد شده و با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای با انتساب متناسب پرسشنامه‌ها در بین زنان روستایی ساکن در 18 روستای واقع در 6 دهستان شهرستان روانسر به صورت کاملاً تصادفی توزیع گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS از ضرایب همبستگی اسپیرمن، کندال تائو و فی لاندا و همچنین، رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد پایداری اجتماعی در بین زنان روستایی شهرستان روانسر با میانگین 3، در حد متوسطی می‌باشد و در بین شاخص‌های 14گانه پایداری اجتماعی، سه شاخص ناهنجاری‌های اجتماعی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و پویایی اجتماعی به ترتیب با ضریب تغییرات 233/0، 236/0 و 238/0، بیشترین اهمیت را در پایداری اجتماعی زنان در محدوده مورد مطالعه داشته‌اند. همچنین، نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد پنج متغیر مستقل درآمد شخصی، شغل، همکاری با گروه‌های ثانویه، سطح تحصیلات و درآمد سرپرست خانوار، در مجموع 3/67 درصد متغیر وابسته را تبیین می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analytical of social sustainability and its determining factors among the rural women

نویسندگان [English]

  • Hamed Ghadermarzi 1
  • Davood Jamini 2
1 Assistant Professor of Geography and Rural Planning, Department of Geomorphology, Faculty of Natural Resources, University of Kordistan, Kordistan, Iran
2 PhD in Geography and Rural Planning and Young Researchers and Elite Club, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
چکیده [English]

The purpose of this applied research study is a descriptive and analytical study of social stability and the factors determining the status of among the rural women. The study population consisted of rural women constitute more than 20 families Ravansar city. Using Cochran formula, 260 of whom were selected using a multistage proportional sampling, questionnaires were distributed among the 18 villages in six districts. To analyze the data, using the software SPSS, using the Spearman correlation coefficient, Kendall's tau and phi lambda, as well as multivariate regression. The results showed that social sustainability among rural women with an average 3 Ravansar Township is moderate. Among the 14 main social sustainability indicators, three indicators of social disorder, social responsibility and social dynamics, respectively, with a coefficient of variation of 0.233, 0.236 and 0.238 are the most important women in social stability. Also multivariate regression analysis showed five independent variables of personal income, occupation, work with the group secondary, education level and income households, a total of 76.3% of the variance in the dependent variable (social sustainability of rural women Ravansar Township) can explain.

کلیدواژه‌ها [English]

  • ''Sustainable Development''
  • ''Social Sustainability''
  • ''Women"
  • "Rural Areas''
  • ''Ravansar''

مراجع

پورطاهری، مهدی.، زال، ابوذر و رکن‌الدین افتخای، عبدالرضا (1390). ارزیابی و اولویت‌بندی پایداری اجتماعی در مناطق روستایی: مطالعه موردی روستاهای شهرستان خرم‌بید استان فارس، روستا و توسعه، 14( 3): 49-19.
تیموری، ایراج.، فرهودی، رحمت‌الله.، رهنمائی، محمدتقی و قرخلو، مهدی (1391). ارزیابی پایداری اجتماعی با استفاده از منطق فازی (مطالعه موردی: شهر تهران)، جغرافیا، 10،‌(35): 25-19.
جمعه‌پور، محمود.، نجفی، غلامرضا و شفیعا، سعید‌(1391). بررسی رابطه تراکم و پایداری اجتماعی در مناطق شهرداری تهران، جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، 23(4): 200-185.
جمینی، داود و جمشیدی، علیرضا (1393). واکاوی عوامل تبیین‌کننده پایداری اجتماعی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: شهرستان چرداول)، فصلنامه آمایش جغرافیایی فضا، 13: 165-147.
سالمی، مریم.، همزه‌ای، محمدرضا و میرک‌زاده، علی اصغر (1390). سنجش پایداری اجتماعی زنان روستایی شهرستان سنقر، مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، 9‌(1): 76-55.
شمس‌الدینی، علی.، جمینی، داود و جمشیدی، علیرضا‌(1395). سنجش و تحلیل پایداری اجتماعی در مناطق روستایی (مطالعه‌شده: شهرستان جوانرود)، پژوهش‌های روستایی، 7(3): 503-486.
صفری علی اکبری، مسعود و جمینی، داود (1395)، توزیع فضایی شاخص‌های پایداری اجتماعی در سکونتگاه‌های روستایی غرب ایران (مطالعه موردی: منطقه اورامانات؛ استان کرمانشاه)، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 6‌(24): 152-141.
فتاحی، احدالله.، بیات، ناصر.، امیری، علی و نعمتی، رضا (1392)، سنجش و اولویت‌بندی پایداری اجتماعی در مناطق روستایی شهرستان دلفان با استفاده از مدل تصمیم‌گیری ویکور (مطالعه موردی: دهستان خاوه شمالی)، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 3(11): 78-65.
مشکینی، ابوالفضل.، برهانی، کاظم و شعبان‌زاده نمینی، رضا (1392). تحلیل فضایی سنجش پایداری اجتماعی شهری (مورد مطالعه: مناطق 22گانه شهر تهران)، جغرافیا (فصلنامه بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران)، 11( 39): 211-186.
نسترن، مهین.، قاسمی، وحید و هادیزاده زرگر، صادق (1392). ارزیابی شاخص‌ای پایداری اجتماعی با استفاده از فرایند تحلیل شبکه (ANP)، جامعه‌شناسی کاربردی، 24، (3): 173-155.
Brandon, P.S. & Lombardi, P. (2005). Evaluating Sustainable Development in the BuitT Environment, by Blackwell Science Ltd.
Cameron M.P., Barrett P, Cochrane W. & McNeill K. (2007). Agricultural Change and Social Sustainability in Rural New Zealand, The International Journal of Environmental, Cultural, Economic and Social Sustainability, 6(3):77-92.
Dixon T, Colantonio A. & David Colantonio S. (2007). Measuring social sustainability: best practice from urban renewal in the EU. 2007/02: EIBURS Working Paper Series September, European Investment Bank.
Fatahi, A. Bayat, N. Amiri, A. & Nemati, R. (2013). Assess and prioritize social sustainability in rural areas of Delfan Township by using the Vikor model (Case study: Rural districts in Khave Shomali), Journal of Regional Planning, 3(11): 65-78.
Fayzi, S., Naderkhani, Z. & Zolfaghari, A.A (2015). Investigating the Sustainability of Agricultural Indicators in the Rural Areas of Iran (the Case of the Town of Marivan), Journal of Research in Agriculture and Animal Science, 3, (2):1-4.
Glasson, J. & G. Wood (2009) Urban regeneration and impact assessment for social sustainability. Impact Assessment and Project Appraisa,l 11(4): 283.
Hartmut, B. (1999). Indicators for Sustainable Development; Theory, Method, Application, IISD (International Institute for Sustainable Development).
Jamini, D., & Jamshidi, A. (2015). Analysis of the factors that explain the social stability in rural areas (Case study: Chardavol township). Journal of Spatial Planning, 4(4): 147-65.
Jomepoor, M. & Ebrahimi, A. (2016). The measurement and evaluation of the Components of social sustainability in Apartment complexes, Urban Sociological Studies, 5 (16): 1-30.
Knight, J. (2014). Economic causes and cures of social instability in China, China & World Economy, 22(2): 5-21.
Luo, Xueling, Li, Peilin & Fu, Xinhe (2011). Factors that Affect Social Stability of Rural Areas in Ganzi District, Asian Agricultural Research, 3,(6): 43-83.
Lyall, C. & Tait, J. (2005). New Modes of Governance: Developing an Integrated Policy Approach to Science, Technology, Risk and the Environment, Ash gate Publishing, Ltd.
Manos B, Bournaris T & Chatzinikolaou P. (2011). Impact assessment of CAP policies on social sustainability in rural areas: an application in Northern Greece, Operational Research, 11(1): 77-92 .
McKenzie, S. (2004). SOCIAL SUSTAINABILITY: TOWARDS SOME DEFINITIONS, Hawke Research Institute, Working Paper Series, No 27.
Meshkini, A. Borhani, K. & Shabanzadenamini, R. (2013). Spatial analysis of assessing urban social sustainability Case Study: 22 districts of Tehran, Geography,11(39). 186-211.
Nastaran, M., Ghasemi, V., & Hadizadeh Zargar, S. (2013). Assessment of indices of social sustainability by using analytic network process (ANP), Journal of Applied Sociology, 24(3): 155-73.
Osmann I. & Spangenberg J.H. (2002), Assessing Social Sustainability the Social Dimension of Sustainability in a Socio-Economic Scenario, Presented at the 7th Biennial Conference of the International Society for Ecological Economics “in Sousse (Tunisia), 6-9 March, pp: 1-20.
Pourtaheri, M., Zal, A., & Rokneddin Eftekhari, A. R. (2012). An evaluation and prioritization of social sustainability in rural areas: A case study of villages in Khorrambid County of Fars Province, Journal of Rural Development Studies, 14(3): 19-49.
Safari Aliakbari, M & Jamini, D (2017), Spatial Distribution Social Sustainable Indicator in Rural Settlement in Western of Iran (Case Study: Avramanat Area, Kermanshah province), Regional Planning Journal, 6 (24): pp: 141-152.
Salemi, M., Hamzeh’ee, M. R., & Mirakzadeh, A. A. (2011). Social sustainability of rural women assessing Sonqor County, Sociological and Psychological Studies of Women, 9(1): 55-76.
Shamsodini, A., Jamini, D & Jamshidi, A (2016). Measurement and Analyses of Social Stability in Rural Area (Case Study: Javanrood Township), Journal of Rural Research. 7(3): 486-503.
Teimouri, I., Farhudi, R., Rahnemaei, M. T., & Gharakhlu, M. (2012). Evaluating social sustainability using Fuzzy Logic (Case study: Tehran), Geography, 10(35), 19-25.
Vouvaki. Dimitra & Xepapadeas. Anastasios (2008), Changes in social welfare and ustainability: Theoretical issues and empirical evidence, ECOLOGICAL ECONOMICS, 67: 473-484.
Weingaertner, C. & Å. Moberg (2011) Exploring Social Sustainability: Learning from Perspectives on Urban Development and Companies and Products. Sustainable Development.
Woodcraft, S. (2004): Social Sustainability and New Communities: Moving from concept to practice in the UK, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 68, 29-42.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار