بررسی تفاوت‌های جنسیتی در راهبردهای مقابله‌ای در سازگاری زناشویی و مقایسه آن در زوجین شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای مقابله و سازگاری زناشویی و بررسی سهم این راهبردها در سازگاری مردان و زنان(همسران) شهر اصفهان بود. از بین کلیه زوجین شهر اصفهان 200 (100 زن و 100 مرد) نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکت‌گنندگان خواسته شد تا پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای‌لازاروس-فولکمن(WOCQ) و سازگاری زناشویی(DAS) به همراه فرم اطلاعات دموگرافیک را تکمیل کنند. روش پژوهش از نوع علّی- مقایسه‌ای بود و داده‌های پژوهش با استفاده از روش آماری t دو نمونه وابسته، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان دادند از بین راهبردهای مقابله‌ای، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش مسئولیت، گریز-اجتناب برای مردان و گریز-اجتناب و مقابله مستقیم برای زنان می‌توانند پیش بین نیرومندی برای سازگاری زناشویی باشند. به علاوه از بین راهبردهای مقابله‌ای مسئله‌مدار، مسئولیت‌پذیری، مسئله‌گشایی، ارزیابی مجدد مثبت و از بین مقابله هیجان‌مدار، راهبرد گریز‌ اجتناب با سازگاری زناشویی (01/ 0>P و 05/0>P) دارند. همچنین مقایسه میانگین نمرات زنان و مردان تفاوت معناداری را در راهبرد پرت کردن حواس، خویشتن‌داری، طلب حمایت اجتماعی و ارزیابی مجدد مثبت نشان دادند. به طورکلی نتایج نشان می‌دهند که مردان و زنان در راهبردهایی که در مقابله با شرایط تنش‌زای زندگی به کار می‌برند، تفاوت معناداری دارند و بکارگیری راهبردهای مقابله‌ای خاص، کیفیُت سازگاری زناشویی ویژه‌ای را برای آن‌ها را رقم می‌زند.