مقاله حاضر تلاشی در جهت مطالعه نابرابری جنسیّتی در سازمان‌های دولتی ایران با تمرکز بر ساختار بوروکراتیک سازمان است. این پژوهش به شیوه پیمایش و از طریق پرسشنامه انجام گرفته است. نمونه آن شامل 400 کارمند می‌باشد که به شیوه نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده از 30 سازمان دولتی در شهرستان اهواز انتخاب گردیده است.
نتایج این پژوهش نشان داد؛ زنان در سازمان‌ها درصد اندکی از نیروی کار را تشکیل داده و در برابر اکثریت مردان در اقلیت می‌باشند. تفاوت میان پست‌های سازمانی برحسب جنس نشانه تفکیک جنسی مشاغل در این سازمان‌ها است. همچنین زنان در مقایسه با مردان در موقعیت‌های نابرابری از لحاظ حقوق و فرصت‌های ارتقاء شغلی، آموزش و ثبات شغلی، شبکه روابط شخصی و تمرکز قدرت در ساختار سازمان قرار دارند. بعلاوه، آنان بیش‌تر از مردان در سازمان‌های بوروکراتیک احساس بی قدرتی را تجربه می‌کنند.
)