بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر دختران نوجوان مناطق محروم کشور در اردوهای تابستانی

نویسنده

مربی و مشاور کلینیکی، دانشگاه شهید رجایی

چکیده

طرح کلی این پژوهش از نوع پس آزمون – پیش آزمون با یک گروه و پس رویدادی به لحاظ بررسی وضعیت رفتاری گروه ها است. در این پژوهش برای بررسی اختلال های رفتاری در آزمودنی ها، مقیاس ارزش یابی رفتاری راتر (فرم آموزگاران) به کار آمده است. این آزمون از روایی و اعتباری نسبتا بالا برخوردار است. نخست 86 آزمودنی ها به طور تصادفی برگزیده شدند و در مرحله ی پیش آزمون از طریق مربیان مورد مشاهده قرار گرفتند. سپس برای بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی، مهارت هایی چون حل مسئله، تصمیم گیری، تفکر انتقادی و خلاق، چه گونه گی بهداشت جسم و روان، مهارت های میان فردی و ارتباطی به شیوه ی آموزش مستقیم به مربیان و به شیوه های غیر مستقیم (یادگیری مشارکتی، بازی های تربیتی، بارش فکری، ایفای نقش، بحث و گفت و گو، کار در گروه های کوچک، الگوی افزایش آگاهی، کندوکاو گروهی، نمایش، پرسش و پاسخ آموزش مستقیم – عملی، و مسئولیت های اردویی) به دانش آموزان دختر در اردوگاه ها آموخته شد. آزمودنی ها در مرحله ی پس آزمون دوباره ارزش یابی شدند.یافته ها نشان داد که میانگین نمره های پس آزمون نسبت به میانگین نمره های پیش آزمون به گونه ئی معنادار کم تر است که این به معنای اثربخشی آموزش مهارت های زنده گی در بهبود وضعیت رفتاری نوجوانان است. هم چنین تفاوتی معنادار در وضعیت رفتاری نوجوانان در پایه های گوناگون تحصیلی دیده می شود که این تفاوت در مرحله ی پیش آزمون نشان می دهد که نوجوانان پایه ی دوم و سوم راهنمایی مشکلات رفتاری بیش تری دارند؛ در حالی که در مرحله پس آزمون وضعیت رفتاری دانش آموزان پایه های یکم و دوم راهنمایی نسبت به نوجوانان پایه سوم راهنمایی بهبود بیش تری داشته است. به سخن دیگر، آموزش ها در گروه های سنی پایین تر موثرتر است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Life-Skill Training on Deprived Regions' Adolescents in Summer Camps

نویسنده [English]

  • Faride Hamidi
Clinical Consultant, Shahid Raja'i University
چکیده [English]

This study initially attempts to assess behaviour situation of adolescents who spent their leisure time in summer camps. It also aims to assess the effect of life-skill trainings on their behaviour.
 
The questionnaire of Student Behaviour Disorder (SBD-Rutter scale) was used. The questionnaire's validity and reliability rated high at a previous investigation. The sample consisted of 86 girls. The students' behaviours were observed and assessed by their instructors. After pre-test stage they were trained some skills (like problem solving method, decision-making, critical and creative thinking, interpersonal communications, etc.) through undirected trainings such as role playing, brain storming, discussion, working in small groups.
 
Data were analyzed using descriptive statistics (means, standard deviation, percentage), paired sample test, one-way analysis of variance (ANOVA) as parametric tests, and chi squares as non-parametric test.
 
Results showed that mean scores in the first stage was significantly less than the second stage. It means that life-skill instructions caused the behaviour disorder to modify. Also, there was significant difference between educational grades; higher grades had been associated with more behaviour problems than lower grades are fore trainings and after those lower grades changed better than the others.
We can conclude that if these instructions are given to younger age-groups, they would affect their behaviour more effectively

کلیدواژه‌ها [English]

  • Life-Skills
  • Mental Health
  • Behaviour Disorder