مقایسه اثربخشی آموزش ابراز وجود و مهارت حل مساله بر میزان رضایت زناشویی زنان دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

2 کارشناس ارشد روان شناسی

3 استاد دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

پژوهش حاضر به منظور بررسی مقایسه اثربخشی آموزش ابراز وجود و آموزش مهارت حل مساله بر میزان رضایت زناشویی دانشجو یان زن انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. روش نمونه گیری در این پژوهش به شیوه نمونه گیری در دسترس و گمارش تصادفی است. نمونه پژوهش 45 نفر از زنان متاهل بودند که میزان رضایت زناشویی آن ها پایین بود که به شیوه تصادفی در سه گروه قرار گرفتند و برای گروه های آزمایش (1) و گروه آزمایش (2) به ترتیب کلاس های آموزش مهارت حل مساله و آموزش ابراز وجود برگزار شد. که این آموزش ها در ده جلسه آموزش گروهی یک ساعته ارائه شد، اما گروه سوم، گروه کنترل، هیچ آموزشی را دریافت نکرد. همچنین آزمون رضایت زناشویی انریچ در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از سه گروه گرفته شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش های مهارت حل مساله و مهارت ابراز وجود برافزایش میزان رضایت زناشویی دانشجویان زن موثر هستند و همچنین بین میزان تاثیر آموزش مهارت حل مساله و آموزش مهارت ابراز وجود بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان زن تفاوت معناداری وجود ندارد. شایان ذکر است که بعد از 2 ماه پیگیری انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش های مهارت ابراز وجود و مهارت حل مساله همچنان اثرات خود را حفظ کرده اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Assertiveness Skill Training and Problem-Solving Skill Training and Marital Satisfaction An Efficiency Comparison among Female Students in Allameh Tabatabaei University

نویسندگان [English]

  • Faramarz Sohrabi 1
  • Seyedeh Azadeh Mousavizadeh 2
  • Hassan Ahadi 3
1 Assistant Professor, Allameh Tabatabaei University
2 M.A. Psychology
3 Professor, Allameh Tabatabaei University
چکیده [English]

The current research is implemented in order to compare the efficiency of assertiveness skill training and problem-solving skill training on the content of marital satisfaction for female students. Method adopted for this study was semi-experimental with pre-test post-test design usmg control group. Sampling method had the framework of available samplmg and random replacement. Statistical population was comprised of some 45 female married students with rather low content of marital satisfaction. They were randomly divided to 3 different groups. Training classes for the skills of problem­solving and assertiveness were held for the test groups 1 and 2, respectively. The classes were held collectively in 10 one hour long sessions but the control group (test group 3) did not receive any training. Then, ENRICH (Evaluation and Nurturing Relationship Issues, Communication and Happiness) marital satisfaction inventory was run for the all 3 groups at pre­test and post-test levels. The obtained data were analyzed by one-way ANOVA test and Sheffe's test. The acquired results from this research demonstrated that problem-solving skill and assertiveness skill trainings were both effective on the content of marital satisfaction among female students under study. Meanwhile, no significant difference was reported between effectiveness of problem-solving skill training and assertiveness skill training on marital satisfaction for the female students. It should be noted that a follow-up study was additionally performed after 2 months. The results of which revealed that assertiveness and problem-solving trainings have still remained effective.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Assertiveness Skill Training
  • Problem-Solving Skill Training
  • marital satisfaction
  • Female Students